Parafia pw. św. Wojciecha w Sadkach została erygowana z zasobów fundacji królewskiej w XII wieku. Dzieje kościoła wiążą się z tradycją, która głosi, że przez Sadki przewożono ciało zamordowanego w Prusach św. Wojciecha. W miejscu, gdzie w czasie postoju złożono zwłoki, król Bolesław Chrobry ufundował kościół pod patronatem świętego. Brak dokumentów źródłowych nie pozwolił na określenie czasu i okoliczności budowy pierwszych świątyń w Sadkach.
W 1546 r. Paweł Samostrzelski (herbu Nałęcz) zbudował drewniany kościół istniejący do 1710 roku. Kolejny, również drewniany, kościół wystawił w 1711 r. Piotr hrabia Bniński (herbu Łodzia). Obecny murowany dom modlitwy został wzniesiony w latach 1748-1767 z zasobów fundacji Wojciecha hrabiego Bnińskiego wg projektu architekta Markiera ze Szczecinka, który początkowo kierował pracami budowlanymi. Po jego śmierci obowiązki architekta przejęli kolejno Paweł Pilgram i Dawid Fecell. Ostatecznie budowę ukończył Gottfried Obereich. Poświęcenia nieukończonego jeszcze kościoła dokonał w 1755 r. ks. Brzeziński. W latach 1934-1935 zostały otynkowane elewacje, a polichromię wnętrza wykonał Józef Piekarek.
W czasie okupacji kościół został zamknięty. W latach 1964-1965 wnętrze budynku odrestaurowano i odmalowano. W roku 1974 dokonano konserwacji wieży kościoła, wymieniając gonty na blachę miedzianą. Kolejny remont świątynia przeszła w 1978 r., podczas którego odnowiono polichromię i całe umeblowanie. Wstawiono kratę ozdobną zabezpieczającą wejście główne.